معجزه ای به نام دل

دیروز نامه ای از عمره دانشجویی بدستم رسید .

 

احرام طاعت بند؛

لباس ریا برکن،

طواف عرش و سعی عشق کن،

هروله کن از خود تا خدا،

نشانه گیر و بشکن کفر را به سنگ کینه،

قربانی کن نفست را

در میعادگاه عشق.

و اما تو...

باید بروی،

جاری شوی و بیاندیشی،

حس کنی ،قفس را بشکنی،

رها شوی ،پرواز را تجربه کنی،آسمانها را فتح کنی ،

به بیکران وصل شوی

و مستغرق در لطف اللهی.

سفر کن،

سفر عشق

و بدان سفر آدابی دارد،

مؤدب به آداب شو

و به حقیقت آن بیاندیش.

و اینک

ندای دعوتی ناب طنین انداز است.

لبیک خالصانه می طلبد.

 

در ابتدای راهی،

بخوان؛

همانگونه که پیامبر میخواند؛

بخوان

و همراه شو با پیامبر اکرم(ص)

و ائمه معصومین(ع)،

همرا شو با ذره وجودت،

شاید که این دعوت بار دیگر

تو را در آغوش کشد..........................

 

یه مسابقس که جایزه برنده هاش حج عاشقی و کربلاس...

 

شیرینی سفر اول بیتابم کرده.

خدایا یه بار دیگه دعوتم کن.